Η διατροφή κατά την εκκολπωμάτωση και την εκκολπωματίτιδα παίζει σπουδαίο ρόλο στην μείωση και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Ποια η διαφορά στον όρο εκκολπωμάτωση και στον όρο εκκολπωματίτιδα και ποιες οι τροποποιήσεις στη διατροφή;
Η διατροφή και τα εκκολπώματα είναι άμεσα συνδεδεμένα. Τα εκκολπώματα αποτελούν μικρούς, διογκωμένους θύλακες στο κάτω μέρος του εντέρου, συνήθως στο κόλον.
Κύριο αίτιο της εκκολπωμάτωσης αποτελεί η μακροχρόνια απουσία φυτικών ινών από τη διατροφή.
Η εκκολπωμάτωση αποτελεί την δημιουργία των εκκολπωμάτων. Επίσης, ασθενείς με εκκολπωμάτωση υποφέρουν συχνά από κοιλιακό πόνο, μετεωρισμό, ακανόνιστες κενώσεις, ναυτία, ανορεξία αλλά και συμπτώματα διάρροιας.
Επομένως, μια δίαιτα πλούσια σε εύπεπτες φυτικές ίνες μειώνει και βελτιώνει τα συμπτώματα της νόσου καθώς μειώνει και τη πιθανότητα εμφάνισης φλεγμονής. Συνεπώς, κύριος στόχος στους ασθενείς με εκκολπωμάτωση αποτελεί η αύξηση των φυτικών ινών στη διατροφή. Δηλαδή, ποσότητα όμοια με εκείνη του γενικού πληθυσμού, 25-30γρ. Έτσι, οδηγεί στην αύξηση του όγκου των κοπράνων ενώ ταυτόχρονα και στη μείωση της ενδοεντερικής πίεσης με αποτέλεσμα την μείωση των συμπτωμάτων.
Σημαντικό, επίσης, αποτελεί ότι γεύματα αυξημένης περιεκτικότητας σε λίπος συχνά προκαλούν δυσφορία σε ασθενείς με εκκολπωμάτωση. Συμπερασματικά, ο περιορισμός του λίπος, σε αυτούς τους ασθενείς, ανακουφίζει τα συμπτώματα.
Απο την άλλη μεριά, η εκκολπωματίτιδα χαρακτηρίζει την κλινική εικόνα, όπου οι θύλακες στο παχύ έντερο παρουσιάζουν φλεγμονή. Ακόμη, σε ασθενείς με εκκολπωματίτιδα τα πρώτα 24ωρα αποτελεί ιδανική η σύσταση υδρικής δίαιτας και έπειτα μία δίαιτα χαμηλή στερεού υπολείμματος. Στόχος, η σταδιακή αύξηση των φυτικών ινών στη διατροφή.
Τέλος, τόσο οι ασθενείς με εκκολπώματα όσο και με εκκολπωματίτιδα πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωσης τροφών που μπορεί να εισέλθουν στο εκκόλπωμα. Για παράδειγμα όπως φλούδες, σπόροι και κουκούτσια φρούτων & λαχανικών. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τρόφιμα σε τρεις κατηγορίες: στις επιτρεπόμενες τροφές δηλαδή εκείνες που η κατανάλωση τους δεν αυξάνει τυχόν συμπτώματα, εκείνες με μέτρο και εκείνες προς αποφυγήν.
Οι διατροφικές αλλαγές βοηθούν αρκετά στην μείωση των συμπτωμάτων και κατά επέκταση στην επούλωση του παχέος εντέρου.
