Η διατροφή και το ουρικό οξύ αποτελούν δυο έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, αφού η διατροφή αποτελεί τη κορυφή στη πρόληψη αλλά και στην μείωση των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα. Αρχικά, το ουρικό οξύ αποτελεί μια ουσία που παράγεται φυσιολογικά από τον οργανισμό κατά των μεταβολισμό των πουρινών. Οι πουρίνες αποτελούν τμήμα των νουκλεοπρωτεϊνών, δηλαδή του γενετικού υλικού των κυττάρων. Επίσης, οι πουρίνες βρίσκονται και σε ορισμένα τρόφιμα. Ακόμα, το μεγαλύτερο μέρος του ουρικού οξέος διαλύεται στο αίμα ενώ το υπόλοιπο αποβάλλεται στα ούρα.

Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα <6,8 mg/dl (υπερουριχαιμία) προκύπτουν είτε μέσω της υπέρμετρης παραγωγής ουρικού οξέος ή συνηθέστερα λόγω της μειωμένης απέκκρισής του από τους νεφρούς.

Ακόμα, την αποβολή του ουρικού οξέος εμποδίζουν/ δυσκολεύουν παράγοντες όπως:

  • η κακή διατροφή,
  • η παχυσαρκία,
  • ο σακχαρώδης διαβήτης,
  • η λήψη συγκεκριμένων διουρητικών,
  • η κατάχρηση αλκοόλ κ.α

Συμπτώματα αυξημένου ουρικού οξέος στο αίμα

Άτομα με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος λειτουργούν είτε:

  • Συμπτωματικά, δηλαδή εμφανίζουν συμπτώματα όπως ουρική αρθρίτιδα, ουρολιθίαση, οξεία νεφροπάθεια είτε,
  • Ασυμπτωματικά δηλαδή παρά τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα δεν εκδηλώνουν κάποιο σύμπτωμα.

Μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή μπορεί να περιορίσει την αύξηση των επιπέδων του ουρικού οξέος στο αίμα. Πιο συγκεκριμένα, στον παρακάτω πίνακα έχουν ταξινομηθεί τα τρόφιμα με βάση το περιεχόμενο τους σε πουρίνες: υψηλής (κόκκινο), μέτριας (κίτρινο) και χαμηλής (πράσινο) περιεκτικότητας.

Συντακτική ομάδα:

Κοντογιάννη Μάγδα
Διατροφολόγος, Επιστήμονας Τροφίμων & Διατροφής – Πανεπιστήμιο Αιγαίου
MSc Διατροφή, Δημόσια Υγεία και Πολιτικές – Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
MSc candidate Κλινική Διατροφή – Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών

 —

Μέλλου Έλενα
Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
MSc Διατροφή, Δημόσια Υγεία και Πολιτικές – Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών